وقتی می‌توانید از قوانین یک خدمت و یا مکان مطلع شوید که نسبت به اصطلاحات رایج در آن آگاهی داشته باشید. ما هم قبل از پرداخت به شرح قوانین بیمه تکمیلی ابتدا اصطلاحات بیمه‌ای را به طور مختصر توضیح می‌دهیم تا در قسمت‌های بعد بتوانید آنچه را که می‌گوییم درک کنید.

بیمه‌گذار: بیمه‌گزار به شخصی که می‌گویند که برای دریافت بیمه‌نامه اقدام می‌کند. هر کسی که بیمه‌ای را خریداری می‌کند بیمه‌گزار نامیده می‌شود.

بیمه‌شده: فرد بیمه‌گذار می‌تواند افراد دیگری را نیز تحت پوشش بیمه قرار دهد. مثلاً پدر یک خانواده اگر بیمه عمر خریده باشد می‌تواند فرزندان خود را نیز تحت پوشش بیمه قرار دهد که به آن‌ها بیمه‌شده می‌گویند.

بیمه: بیمه به معنای ضمانت کردن است. در اصل شرکت بیمه‌گر با صدور بیمه‌نامه ضمانت می‌کند که اگر در طول مدت قرارداد خسارتی به بیمه‌گزار وارد شود که تحت پوشش بیمه است، به وی خسارت پرداخت کند. مثلاً بیمه‌گر در قبال بیمه‌گذاری که از او بیمه شخص ثالث خریده است متعهد شده است که در طول مدت قرارداد خسارت‌های ایجادشده برای افراد ثالث را با پرداخت خسارت جبران کند و از این طریق بیمه‌گذار را زیر چتر حمایتی خود قرار می‌دهد.

بیمه درمان پایه: بیمه درمانی پایه بیمه‌ای است که از سوی سازمان‌هایی مانند تامین اجتماعی، نیروهای مسلح و خدمات درمانی برای کارکنان و افراد تحت پوشش این نهادها صادر می‌شود. همه افرادی که از بیمه‌شدگان اجباری سازمان تامین اجتماعی و یا بیمه‌شدگان اختیاری باشند و همچنین کارمندان و کارکنانی و افرادی که تحت پوشش سازمان خدمات درمانی و نیروهای مسلح هستند می‌توانند برای خود، خانواده و دیگر افراد تحت سرپرستی خود دفترچه بیمه درمان تهیه کنند. این بیمه را بیمه درمان پایه می‌گویند که هزینه‌های اولیه درمانی را پرداخت می‌کند. بیمه درمان پایه هزینه‌های اولیه درمان را پرداخت می‌کند. هزینه‌های مازاد درمانی را می‌توان به وسیله بیمه درمان تکمیلی استفاده کرد.

بیمه درمان تکمیلی: قوانین بیمه درمان تکمیلی در راستای جبران هزینه‌های مازاد تنظیم شده است. یعنی اگر هزینه‌های درمانی بیمه‌گذار به حدی شود که از میزان تعهد بیمه درمان پایه بیشتر شود، بیمه درمان تکمیلی هزینه‌های مازاد را تا سقف تعهدات خود با كسر فرانشيز پرداخت می‌کند.

حق بیمه: مبلغ یا مبالغی است که بیمه‌گذار باید پرداخت کند تا بتواند از مزایای بیمه استفاده کند. حق بیمه در بیمه‌های مختلف متفاوت است و حتی حق بیمه یک نوع بیمه‌نامه مثلاً بیمه آتش‌سوزی ممکن است در بین شرکت‌های مختلف متفاوت باشد. در برخی بیمه‌ها مانند بیمه عمر و سرمایه‌گذاری تعیین میزان حق بیمه به عهده بیمه‌گذار است.

پوشش‌های بیمه‌ای: پوشش‌های بیمه‌ای در بیمه درمان تکمیلی شامل مواردی است که مورد ضمانت بیمه‌گر است یعنی بیمه‌گر متعهد می‌شود که هزینه‌های درمانی را در این موارد را بپردازد.

بیماری: به هر نوع عارضه‌ای که باعث مختل شدن عملکرد بدن شده و توسط پزشک تشخیص داده شود بیماری می‌گویند.

مدت انتظار: به فاصله زمانی بین خرید بیمه تا فعال شدن آن را مدت انتظار می‌گویند. از قوانین بیمه تکمیلی این است که با خرید بیمه باید مدتی به عنوان مدت انتظار طی شود تا بیمه‌گذار بتواند از بیمه استفاده کند. مدت انتظار بسیار مهم است زیرا در این مدت بیمه‌گر هیچ تعهدی نسبت به بیمه‌گذار ندارد و تنها بعد از طی این مدت است که بیمه‌گذار می‌تواند از بیمه خود استفاده کند. مثلاً در مورد بیمه درمان تکمیلی برای زایمان باید 9 ماه از شروعقرارداد بیمه گذشته باشد تا بیمه‌گذار بتواند از پوشش بیمه خود استفاده کند.